lub
Barszcz czerwony z uszkami - przepis
Tym razem klasyka, ale klasyka, którą wszyscy uwielbiają - barszcz czerwony z uszkami. Jedno z głównych dań, które gości niemal na każdym wigilijnym stole. Niektórzy kojarzą go tylko z tym okresem i tego jednego wieczora nie może go zabraknąć.
- Czas przygotowania50 min + 50 min
- Energia w porcji434 kcal
- Ilość porcji6
- TrudnośćŁatwe
Składniki
Składniki na barszcz czerwony
- 2,5 l wody
- 2 korzenie pietruszki
- ½ selera korzeniowego
- ½ pora
- 1 cebula
- 2 kg czerwonych buraków
- ½ szklanki wody do namoczenia grzybów
- 1 l zakwasu z buraków
- 1 liść laurowy
- 2 ziarna ziela angielskiego
- 1 łyżka soku z cytryny
- 1 ząbek czosnku
- 1 szczypta suszonego majeranku
- 1 łyżeczka masła
- 2 ziarna pieprzu ziarnistego
- 2 szczypty soli
- 20 g suszonych grzybów (najlepiej borowiki)
Składniki na ciasto do uszek
- 300 g mąki pszennej (typ 500)
- 30 g masła
- 200 ml wody
- 1 szczypta soli
Składniki na farsz do uszek
- 1 cebula
- 2 łyżki masła
- 1 szczypta soli
- 1 szczypta czarnego pieprzu
- 60 g suszonych grzybów (borowiki lub podgrzybki)
- 1 szklanka wody (do namoczenia i podgotowania grzybów)
Barszcz czerwony z uszkami - jak zrobić
-
Przygotowujemy barszcz:
- na samym początku warto wspomnieć, że suszone grzyby, używane do przygotowania barszczu i farszu możesz przygotować za jednym razem. Następnie oddzielisz proporcjonalne części. Grzyby umieść w małym rondelku i zalej je ciepłą wodą. Odstaw na 30 minut
- cebulę obierz i posiekaj
- przygotuj garnek o pojemności 5 litrów. Umieść w nim posiekaną cebulę wraz z łyżeczką masła. Postaw na średnim ogniu i poczekaj, aż się zeszkli
- warzywa (buraki, marchew, seler, pietruszka, por) umyj, obierz i pokrój w grubą kostkę. Wrzuć wszystko do garnka z cebulą. Dodaj wodę, liść laurowy i ziele angielskie
- całość doprowadź do wrzenia i gotuj przez około godzinę na małym ogniu
- gotując wywar masz czas na dokończenie przygotowywania grzybów. Jeśli minęło 30 minut od zalania ich wodą postaw rondelek na palniku i podgrzewaj przez kolejne 30 minut na małym ogniu. Następnie wyjmij grzyby. Poczekaj, aż ostygną i drobno je posiekaj. Nie wylewaj wody z rondelka. Przyda się później
- jeśli czas gotowania wywaru dobiegł końca, to łyżką cedzakową wyłów wszystkie warzywa (możesz również przelać całość przez sito)
- do wywaru dolej zakwas, wodę po grzybach (sprawdź czy nie ma w niej piachu - grzyby mogły być niestarannie oczyszczone). Dodaj posiekane grzyby (1/4 całości - resztę zostaw do farszu), rozgnieciony czosnek (możesz przecisnąć przez praskę), sok z cytryny, majeranek, sól i pieprz
- całość ponownie zagotuj. Po tej czynności barszcz będzie gotowy
-
Ciasto na uszka:
- przesiej mąkę do miski - dzięki temu ciasto będzie delikatniejsze. Dodaj sól
- do gorącej wody dodaj masło, aby się roztopiło. Wlewaj stopniowo do mąki mieszając łyżką
- wymieszaj składniki, a następnie wyłóż na posypaną mąką stolnicę
- zagniataj ciasto. Doprowadzenie go do gładkiej i miękkiej konsystencji powinno zająć około 5 minut
- zagniecione ciasto włóż do miski i przykryj folią lub ściereczką. Odstaw na 30 minut
-
Farsz do uszek:
- obierz i posiekaj cebulę. Umieść ją na patelni, dodaj masło i zeszklij na małym ogniu. Od czasu do czasu mieszaj. Proces powinien potrwać około 5 minut
- po tym czasie dodaj resztę posiekanych grzybów
- do farszu dodaj sól i pieprz. Smaż całość jeszcze przez około 2 minuty. Pamiętaj o mieszaniu
- farsz jest gotowy
-
Lepienie uszek:
- podziel ciasto na trzy części i rozwałkowuj je jedną po drugiej, trzymając resztę pod przykryciem. Wałkuj ciasto na cienki placek (około 2 mm), podsypując stolnicę i wałek mąką, aby uniknąć przyklejania
- następnie wykorzystaj małą szklankę lub kieliszek o średnicy około 4,5 cm do wycinania kółek z rozwałkowanego ciasta
- na środek każdego kółka nakładaj po 1/3 łyżeczki farszu. Każdy krążek ciasta składaj na pół, zlepiając brzegi, a następnie połącz z sobą oba końce, tworząc coś w rodzaju pierścionka. Najgrubszy punkt pierścionka lekko odchyl
- gotowe uszka układaj na stolnicy lub blacie. Pamiętaj aby powierzchnię delikatnie oprószyć mąką
- jeżeli uszka będą czekały dłużej niż 10 minut na ugotowanie, to przykryj je ściereczką, aby nie przeschły, w przeciwnym razie ich brzegi mogą stać się twarde
- zagotuj osoloną wodę. Z przepisu powinno wyjść około 60 sztuk. Uszka wkładaj partiami i gotuj na umiarkowanym ogniu przez około 1-2 minuty (długość gotowania zależy od grubości ciasta)
- ugotowane uszka wyławiaj łyżką cedzakową i układaj na talerzach lub tacy zachowując odstępy - to zapobiegnie sklejaniu się
- po dokładnym osuszeniu możesz włożyć je w do pojemników do przechowywania żywności i trzymać w lodówce do czterech dni. Możesz je również zamrozić na dłużej
Oceń przepis:
Barszcz wigilijny z uszkami
Na świątecznym stole nie może zabraknąć czerwonego barszczu z uszkami. Według wierzeń ludowych, to właśnie buraki, z których przygotowywany jest barszcz, miały zapewniać urodę, młodość i długowieczność.
Jeśli sprawdzisz w słowniku słowo barszcz, zobaczysz dwa znaczenia: pierwsze - barszcz to żurek (zupa na zakwasie) i drugie - roślina o dużych liściach, rosnąca w klimacie umiarkowanym. My porozmawiamy o barszczu czerwonym, barszczu przyrządzanym z buraków, czyli jednej z najważniejszych i najbardziej lubianych w Polsce zup. Skąd jednak pochodzi i jak do tego doszło, że stał się jednym z podstawowych najbardziej tradycyjnych dań wigilijnych? I co ciekawsze, czy zawsze musi być kwaśny?
Ostatnie pytanie wynika z mojego doświadczenia. Po raz pierwszy barszczu na kiszonych burakach spróbowałam dopiero mając dwadzieścia parę lat. Pamiętam, że było to dziwne przeżycie, które wywołało u mnie grymas. Wcześniej jadłam barszcz czerwony tylko w wersji „na słodko”, ze świeżymi warzywami, sokiem z buraków i może z odrobiną soku z cytryny lub czarnej porzeczki dla zakwaszenia i koloru - tak przygotowywała wigilijny barszcz moja babcia. Zazwyczaj tak też podawano mi go w barach jako dodatek do krokietów z kiszonej kapusty i grzybów. Nigdy nie przyszło mi do głowy, że można go nie uważać za prawdziwy barszcz.
Historia barszczu czerwonego
Barszcz - rozumiany jako zbiorcze określenie kilku zup - od niepamiętnych czasów był częścią kultury słowiańskiej, choć nie zawsze przyrządzano go z buraków. Pierwotnie wytwarzano go z barszczu (Heracleum sphondylium), co wymagało zakwaszenia rośliny jak kiszonej kapusty. Jako alternatyw do przyrządzenia barszczu używano także szczawiu i pokrzyw.
Jak dawniej przygotowywano barszcz?
Pokrojone łodygi i liście barszczu zwyczajnego szybko fermentowały w wodzie. W efekcie otrzymywano kwaskowaty napój, który gotowano na polewkę zwaną właśnie barszczem. Pewien lekarz z Lwowa powiedział:
Z kolei farmaceuta i ksiądz Marcin z Urzędowa w swoim „Zielniku Polskim” z 1595 roki pisał:
Według Marcina z Urzędowa barszcz posiada właściwości lecznicze. Nie był w tym odosobniony, albowiem inny renesansowy farmaceuta - Syreniusz, pisze w swoim zielniku („Zielnik”, 1613):
Oczywiście bywało, że o czerwonym barszczu pisano także w negatywnym świetle. Nela Rubinstein - propagatorka polskiej kuchni, żona wielkiego pianisty w książce „Kuchnia Neli” wspomniała:
Obecnie koszule frakowe są oczywiście rzadkością, ale nawet na współczesnych, bardziej swobodnych uroczystościach, czerwony kolor barszczu z buraków potrafi wprowadzić nieco zamieszania, pozostawiając pamiątki na ubraniach.